I

Iblis/o
1. Ebliso.

Ibrahim/o
1. Komuna praulo de tuta familio da profetoj, kiuj predikis diversajn porokazajn ritojn de la sola religio, poste restarigita de Mohammad. Plej konataj liaj profetaj idoj estas Moseo kaj Jesuo, el lia duenaskito Isaako (Ishako / Eshako), kaj Mohammad, el lia unuenaskito Ismaelo (Ismailo / Esmailo).
Alternativaj formoj: Abraham/o, Ebrahim/o.

iĝtihad/o
1. Eĝtehado.

iĥlaso
1. Eĥlaso.

imam/o
1. Estro: namazestro aŭ ĝamaatestro.
Alternativa formo: emam/o.

iman/o
1. Sekurigo. Kiel fakvorto, ĝi konsistas el tio, ke homo sekurigas sin per diversaj sekurigiloj: Allaho, ties malakoj, ties ketaboj kaj ties rasuloj.
Komparu: ehsan/o, islam/o.

in
1. Deriva pseŭdosufikso en arabdevenaj kunmetitaj vortoj, kiu havas personan pluralan signifon, ne nepre nur viran.
Ekzemplo: Amir/al/mumen/in/o.

islam/o
1. Pacigo. Kiel fakvorto, ĝi estas ritaro konsistanta el kvin arkanoj.
Alternativa formo: eslam/o.
Komparu: ehsan/o, iman/o.

islam/an/o
1. Ano de islamo, ĉu en ĝenerala senco, ĉu en faka senco.

islam/ism/o
1. Iu ajn ismo, kiu iel rilatas al islamo, ĉu vere, ĉu pretende.

islam/ist/o
1. Islamismano.

islam/olog/o
1. Fakulo pri islamo.

islam/ologi/o
1. Faka studo pri islamo.