K

Kaab/at/o
1. La templo de Allaho en Makkato. Ĝi estas la akso (kaabo), ĉirkaŭ kiu la islama komunumo (la ommato) rondiras kaj al kiu ĝi direktas sian namazon. Ĝi estas la materia manifestiĝo de la spirita kaabato, ĉirkaŭ kiu la tri mondoj (la molko, la malakuto kaj la ĝabaruto) rondiras.
Alternativa formo: Kaab/o.
Komparu: kebl/at/o.

kabd/o
1. Kunprema malvastiĝo spirita, anima aŭ korpa: tio estas, resendo de la diverseco de tiuj tri aspektoj de la realo al la komuna principo de ĉio reala.
2. Fazo de malĝojo pro spirita malvastiĝo de la animo de vojaĝanto (saleko).
Komparu: bast/o.

kadar/o
1. Mezuro, kapablo, potencialo. Tio, kio fakte povas estiĝi el iu difinita estaĵo: ties destino, kiun nur doao povas ŝanĝi. La "destuno" (la estunta destino).

kadi/o
1. Komunuma juĝisto.

kafer/o
1. Kofranto. Tiu, kiu kaŝas la Veron maldanke, forrifuzante la Realon kaj sindone al la batelo (malrealo).

kalif/o
1. Ĥalifato.

kamel/a
1. Kompleta, perfekta.

karim/a
1. Nobla ĉar donema.

kaŝf/o
1. Senvualigo. Kiel fakvorto, la kaŝfo de la mahĝuba estas intuo kaj rekta sperto (ŝahadato) de la Hakko (Plej Lasta Vero de Ĉio) aŭ de la hakikato de iu difinita estaĵo.

kebl/at/o
1. Direkto de la Kaabato, en Makkato. Tiu direkto, al la Harama Masĝedo (La Respektinda Moskeo), estas la dua keblato; la unua keblato estas la direkto al la Aksa Masĝedo (La Plej Fora Moskeo) en la urbo Kodos (Jerusalemo).
Alternativa formo: kibl/o.

ketab/o
1. Io ajn firme decidita de Allaho.
2. Iu ajn instruo kondukanta al plena manifestiĝo de la potencialo de la konsciaj estaĵoj. Tiaj instruoj havas diversajn aspektojn kongrue kun la diversaj aspektoj de la diversaj konsciaj estaĵoj. Ĉiu instruo estas taŭga por iu difinita tipo de konsciaj estaĵoj. Kelkaj instruoj estas pli universalaj ol aliaj.

kias/o
1. Analogia rezonado en fekho.

kibl/o
1. Keblato.

Kodos
1. La urbo de la Aksa Masĝedo, kutime identigata al Jerusalemo.

kofr/o
1. Kovri kaj kaŝi la Realon maldanke.
Alternativa formo: kufr/o.

kon!
1. "Estu!" Ordono far Allaho, ke io ekestu. Sen tiu ordono, nenio povas ekesti. En tiu kunteksto, Allaho estas tio, pro kio iu difinita estaĵo inklinas al ekzisto anstataŭ neekzisto.
Komparu: amr/o.

Koran/o
1. Ketabo transdonita de Ĝebrilo al Mohammad.

Korban/o
1. Granda Bajramo, Festo de Ofero, kiel lasta rito de la Haĝĝo (Granda Pilgrimado).

kotrob/o
1. Ĝenno kapabla alpreni diversajn formojn, kiu subite detruas ion aŭ iun.
Komparu: gul/o.

kufr/o
1. Kofro de kafero.