Ŝ

ŝahad/at/o
1. Unu el la kvin arkanoj de islamo; ĝi estas rito konsistanta el duopa frazo:
aŝhado an laelahaellallah',
ŭa aŝhado anna Mohammadan Rasulollah';
tio estas: mi ŝahadas (atestas), ke estas neniu dio, sed Allaho estas; kaj mi ŝahadas, ke Mohammad estas rasulo de Allaho.

ŝajĥ/o
1. Maljunulo. Kiel fakvorto: majstro.

ŝaraf/o
1. Alta rango de honoro.
Komparu: erd/o.

ŝari/at/o
1. Islama leĝaro sur la bazo de la Korano kaj de la Sonnato, komprenataj el jura vidpunkto.
Komparu: fekh/o.

ŝi/at/o
1. Partianaro.
2. Partianaro de Ali kiel sola legitima posteulo de Mohammad kiel imamo de la islama komunumo. Ĝi konsistas el diversaj skoloj aŭ partioj, el kiuj la plej vaste konataj estas la Dekduanoj kaj la Sepanoj aŭ Ismailanoj.
Komparu: sonn/at/o.

ŝi/at/an/o
1. Partiano de Ali kiel sola legitima posteulo de Mohammad kiel imamo de la islama komunumo.
Komparu: sonn/at/an/o.

ŝi/at/ism/o
1. Doktrinoj de la ŝiato.
Komparu: ĥareĝ/ism/o, sonn/at/ism/o.

ŝi/at/ist/o
1. Sekvanto de ŝiatismo.